"Karanlığım"
Gözlerimi Kapatıyorum
Çünkü Gece Karanlık
Ve Ben Karanlıktan Korkuyorum
Geceler Çok Uzun ve Sessiz
Bir Türlü Sabah Olmak Bilmiyor
Güneş Doğana Kadar Uykuya Dalmak istiyorum
Daldığım Şey Uykumu Yoksa Karanlık mı Bilmiyorum
Ben Sadece Korkuyorum...
Sandığın Kadar Kolay Olmuyor Uyumak
Beynimi Kemiren Düşüncelerden Kurtulmak
Ama Mecburum, Çok ihtiyacım var
Ne Uyumadan Gecelerim Bitmek Biliyor, Nede Yalnızlığıma Sarılmadan Güneşim Doğuyor
Ne Geceyi Ne'de Gündüzü Seviyorum Aslında
Biri Diğerini Aratıyor Çoğu Zaman Yada Bekletiyor
Gecenin Ürkek Kanatlarından Korkuyorum ve Çok Üşüyorum
Sonra Güneş Çıkıp Tüm Bedenimi Sarıyor
Beni ısıttığını Hissedip Geceden Kaçıp Gündüz'e sığınıyorum
Tam Bağlandığım Sırada O Karsı Konulmaz ışığıyla Tüm Gerçeklerimi Ortaya Saçıyor
Tüm sakladıklarımı Yüzüme Vuruyor ve Sonra Basımı Kaldırıp Gözlerine Bakıyorum `` Neden Seni Bu Kadar Beklemişim ki`` Diyorum Ben yine kırılıp, Yine yalnız kalıp Tüm Özlem Duyduklarımı, Arzularımı, Hislerimi ve tüm Yasamak istediklerimi Aydınlıkta bırakıp Yine Yalnız, Soğuk Karanlık Gecelerimi Özlüyorum Ve Ona Dönüyorum... Çünkü Tüm Karanlığıyla Sır Tutmayı Biliyor ve Ne Kadar Konuşsam Dinliyor.
Ve Beni Ne Kadar Üzse de Hiç Bir Zaman Bırakmıyor.
Çok Geceler Sabırla Sabahı Bekledim.
Her Doğan Güneşim Farklıydı
Şimdi Yine Üşüyorum ve Bu kez Senin Dogmanı Bekliyorum
Her Güneş ısıttı Tenimi Ama Dedim ya Gecelerimi Özletti...
Ve Beni O Karanlığın Ortasında Bırakıp Gitti
Yine Sabah Olsun istiyorum ama Bu Kez Ne Uykuya Nede Başka Bir şeye Yenik Düşmeden Sabırla Sadece Bekliyorum Ve SEN Umarım Hayatıma Farklı Şekilde Doğarsın Yanlış Anlama Sana Yalvarmam Asla !
ve sakın Korkma !
Acı Çekmem Hiç Bir Zaman
Çünkü Ben Çoktan Alıştım Karanlıklara...
Sennil27
Gözlerimi Kapatıyorum
Çünkü Gece Karanlık
Ve Ben Karanlıktan Korkuyorum
Geceler Çok Uzun ve Sessiz
Bir Türlü Sabah Olmak Bilmiyor
Güneş Doğana Kadar Uykuya Dalmak istiyorum
Daldığım Şey Uykumu Yoksa Karanlık mı Bilmiyorum
Ben Sadece Korkuyorum...
Sandığın Kadar Kolay Olmuyor Uyumak
Beynimi Kemiren Düşüncelerden Kurtulmak
Ama Mecburum, Çok ihtiyacım var
Ne Uyumadan Gecelerim Bitmek Biliyor, Nede Yalnızlığıma Sarılmadan Güneşim Doğuyor
Ne Geceyi Ne'de Gündüzü Seviyorum Aslında
Biri Diğerini Aratıyor Çoğu Zaman Yada Bekletiyor
Gecenin Ürkek Kanatlarından Korkuyorum ve Çok Üşüyorum
Sonra Güneş Çıkıp Tüm Bedenimi Sarıyor
Beni ısıttığını Hissedip Geceden Kaçıp Gündüz'e sığınıyorum
Tam Bağlandığım Sırada O Karsı Konulmaz ışığıyla Tüm Gerçeklerimi Ortaya Saçıyor
Tüm sakladıklarımı Yüzüme Vuruyor ve Sonra Basımı Kaldırıp Gözlerine Bakıyorum `` Neden Seni Bu Kadar Beklemişim ki`` Diyorum Ben yine kırılıp, Yine yalnız kalıp Tüm Özlem Duyduklarımı, Arzularımı, Hislerimi ve tüm Yasamak istediklerimi Aydınlıkta bırakıp Yine Yalnız, Soğuk Karanlık Gecelerimi Özlüyorum Ve Ona Dönüyorum... Çünkü Tüm Karanlığıyla Sır Tutmayı Biliyor ve Ne Kadar Konuşsam Dinliyor.
Ve Beni Ne Kadar Üzse de Hiç Bir Zaman Bırakmıyor.
Çok Geceler Sabırla Sabahı Bekledim.
Her Doğan Güneşim Farklıydı
Şimdi Yine Üşüyorum ve Bu kez Senin Dogmanı Bekliyorum
Her Güneş ısıttı Tenimi Ama Dedim ya Gecelerimi Özletti...
Ve Beni O Karanlığın Ortasında Bırakıp Gitti
Yine Sabah Olsun istiyorum ama Bu Kez Ne Uykuya Nede Başka Bir şeye Yenik Düşmeden Sabırla Sadece Bekliyorum Ve SEN Umarım Hayatıma Farklı Şekilde Doğarsın Yanlış Anlama Sana Yalvarmam Asla !
ve sakın Korkma !
Acı Çekmem Hiç Bir Zaman
Çünkü Ben Çoktan Alıştım Karanlıklara...
Sennil27